firefund.net/persecutedantifa
(https://www.firefund.net/persecutedantifa)
On 1.11.2019 there was an arson attack against neo-nazis Golden Dawn’s head offices in Diligianni street, resulting in the destruction of the building’s second floor where N. Michaloliakos’ office (the secretary general of the party) is located. According to the file of the case, while the perpetrators were trying to escape, police cars belonging to the “counter”-terrorist agency pursued a car. The pursuit resulted in a car collision and to the policemen’s injury, with the perpetrators managing to get away.
This incident was used as an excuse to start a targeting and persecution campaign against anarchists, which reached its peak with the arrest of two anarchist militants and the manipulative police tactics that aimed to put them in provisional custody.
The bill of indictment’s upgrade by the “counter”-terrorist agency and the leaks to the media created the anticipation that the two comrades would be put in custody. In this climate of terror, the comrades and their lawyers were called to fight an unequal battle.
More specifically, the state’s repressive mechanisms, with the CT agency in the lead role, fabricated according to the provisions of article 187A (anti-terrorist law) a “terrorist” group named “Taxiarchia” (Brigade) which first appeared in March 2017 with the attack against the (then) HQ of the neonazi party Golden Dawn in Mesogeion Avenue, under the name of “Pavlos Fyssas Brigade”. According to the court file, the group executed 6 attacks against structures and members of the fascist party up to its last hit against the head offices in Diligianni str. in November 2019.
In that way, the authorities made an attempt to isolate certain claims of responsibility within a plethora of antifascist-anticapitalist actions which led, together with other things, to a significant weakening of the fascist movement in the last few years. Among dozens of attacks and claims of responsibility, they chose a few which, by having the noun “Taxiarchia” as a first component, could be presented to the investigative judge as persuasive evidence of “joining and participating in a terrorist organization”. The law enforcement authorities in their attempt to patch a case together, fabricated the existence of a
terrorist group in order to sentence the two comrades to dozens of years in prison. And all this for the CT agency to restore its damaged public profile after the fiasco it suffered in Exarheia.
More specifically, the court document, apart from the attack to the -then- party HQ in Mesogeion str, alludes to three more attacks against party members and the Local Organization in Aspropyrgos which led to the final shutting down of their offices. For these attacks, responsibility was taken using three different signatures, namely “Sahzat Lukman Brigade”, “Petrit Zifle Brigade” and “Abd Elsalam Brigade”. The arson against the Local Organization of Golden Dawn in the area of Menidi, which led to its shutting down for an indeterminate period of time, under the signature “Durruti Brigade”, is also referred in the court file. The same goes for the destruction of the Führer’s office in
Diligianni street, an action for which no one yet has claimed responsibility.
The expanded and unfounded indictment has been composed, among others, based on anonymous calls to the “counter”-terrorist agency which has no caller ID (!!!). The indictment is full of lies and exaggerations which can easily be demolished just by reading the file. The two comrades who were arrested about two months after the Diligiani incident, are prosecuted for two attacks against the Golden Dawn offices, the one at Menidi and the one at Diligiani str. The “evidence” in the authorities’ possession is that on the dates of the attacks, the comrades happened to rent cars for personal use, a fact that was considered suspicious by the CT agency. All this is happening in a conjuncture when the Golden Dawn trial is coming to an end and the state prosecutor (Adamantia Economou) has suggested the charges against the members of the neonazi party be dismissed. In this way, the murderous violence of the criminal organization is downgraded and legitimized.
All this is happening in a conjuncture when the New Democracy government introduces bills which repress the right to strike, to protest and to the university asylum. In just a few months it attempts to take back everything the society has won in decades of struggles at a great cost and sacrifices. It launches an all-out attack on the social conquests using a policy of social genocide against refugees and migrants, while building an Orwellian racist and authoritarian police state which spies on militants and political spaces, fabricates prosecutions and indictments, aims to eradicate the resistance and to spread fear and conservatism in the society.
It’s in this conjuncture that our comrades were taken to the state prosecutors on a flimsy indictment for their “crime” of continuing to struggle. The two comrades were released under strict conditions: they have to report to the police four times a month and deposit a 15,000 euro bail (per person) in order to avoid custody, until 17-1-2020. It becomes evident that way that the financial bleeding of the movement is an everlasting goal of the system and a primary instrument aiming at its eradication.
It should be clear at this point that regardless of the blatant manipulation of the case, the defense of the militant antifascism and the movement’s anti-violence against the system cannot be confined in dilemmas of guilt or innocence. The movement’s self-defense against the authoritarian and market-based neoliberalism, which uses the fascism in order to crush social and class resistance, is the existential position of the struggle for a better world. It is the combat position of the oppressed all over the world and one of their principal means to assert their claims. Because the organized manifestation of the class anti-violence is our only chance against capitalism and state repression. Because the anti-fascist anti-violence may not be tried in civil courts, nor is legal or illegal. It is historically imposed and fair.
Under these circumstances, we make a call to the movement as a whole to support the efforts of collecting the bail money till the set date, so that comrades will not be remanded in custody; to show again to the state and its mechanisms that the solidarity of the oppressed is the foundation stone for the formation of a revolutionary movement. This is the next fight we are called to give against the repressive mechanisms that attempt to put the comrades in provisional custody.
Solidarity is our weapon
Contact with the assembly: antifa-initiative@riseup.net –
protov2free@protonmail.com
Antifascist Initiative
———-
FR:
Concernant la persecution des militants pour les attaques contre des bureaux de l’Aube Dorée – campagne de soutien financier Le 1.11.2019 une attaque incendiaire a eu lieu aux bureaux centraux de l’Aube Dorée, rue Diligianni, qui a causé des degâts au 2ème etage où se trouve, parmi autres, le bureau politique du secrétaire général du parti, N. Michaloliakos. Selon le dossier de l’affaire, pendant que les auteurs ont pris la fuite, des voitures du service “anti”-terroriste ont poursuivi une autre voiture. Entre elles, il y a eu une collision qui a resulté à la blessure des policiers et a mis fin à la poursuite.
Cet évènement a servi à l’Etat comme prétexte pour lancer une campagne de ciblage et persecution contre des militants du mouvement anarchiste. Une campagne qui est arrivée à son apogée par les arrestations de deux militants et l’ instrumentalisation de l’affaire par la police afin
qu’ils soient mis en détention préventive.
La mise à niveau du réquisitoire introductif par le service “anti”-terroriste et les fuites à la presse (par le même service) ont cultivé un climat propice à la mise en détention préventive de deux militants, en créant un environnement de culte à la terreur. C’est dans ces conditions que les compagnons et leurs avocats ont été appelés à donner une lutte inégale.
Plus spécifiquement, les méchanismes répressifs de l’Etat – et le service “anti”-terroriste en premier lieu – ont fabriqué selon les dispositions de la loi 187a (Loi antiterroriste) une organisation “terroriste” avec l’appelation “Taksiarhia” (Brigade) qui a fait son premier apparence en mars 2017 avec l’attaque contre les bureaux centraux de l’Aube Dorée de l’époque, 131, rue Mesogeion, sous le nom “Brigade Pavlos Fyssas”. Selon le scénario présenté dans le dossier de l’affaire, le groupe avait en total effectué six attentats contre des infrastructures et des personnes de la formation fasciste.
De cette manière, les services répressifs ont essayé d’isoler quelques prises de responsabilité politique parmi un large éventail d’actions anti-fascistes/anti-capitalistes, qui, ces dernières années, ont conduit, entre autres, à un affaiblissement considérable des fascistes. Parmi de dizaines d’attaques et de prises de responsabilité politique, les autorités ont selectionné quelques-uns qui, ayant comme premier
composant le nom “Brigade”, pourraient être présentées au juge d’instruction comme un élément convaincant pour “adhésion et participation à une organisation terroriste”. Les services répressifs,
par une manipulation superficielle de l’affaire, ont tenté de mettre en scène l’existence d’un groupe afin d’imposer de dizaines d’années d’emprisonnement sur deux militants du mouvement radical. Et tout cela, afin que le service “anti”-terroriste rétablisse devant l’opinion publique son profil endommagé suite au fiasco qu’elle subi à Eksarheia.
Plus spécifiquement, l’acte d’accusation fait référence, à part de l’attaque contre les bureaux centraux à Mesogeion, à trois attaques en plus contre l’Organisation Locale et des cadres du parti à Aspropyrgos qui ont mené à la fermeture définitive des bureaux. Ellles portaient des
signatures différentes: “Brigade Sahzat Loukman”, “Brigade Petrit Zifle” et “Brigade Abd Elsalam”; à l’incendie de l’Organisation Locale de Menidi sous la signature “Brigade Durruti” qui a mené à la suspension de son fonctionnement et aux degâts causés au bureau politique du Führer à Diligianni, action pour la quelle il n’y a pas de prise de responsabilité politique.
L’acte d’accusation élargie et infondée a été élaborée sur base, entre autres, des appels téléphoniques anonymes “effectués” à ce service notoire qui ne possède pas d’identification d’appelant (!!) et contient des mensonges et des exagerations démolies à la première lecture du dossier. La poursuite de deux compagnons qui ont été arrêtés presque deux mois après l’incident à Diligianni, concerne, en fin de compte, deux attaques contre les bureaux de l’Aube Dorée à Menidi et à Diligianni. Les “preuves”? Aux dates des incendies, les compagnons avaient loué des voitures à usage personnel, fait qui a été considéré suspect par le service “anti”-terroriste. En même temps, les services répressifs se sont occupés à transmettre aux circles journalistiques habitués des scénarios infondés concernant la participation des deux militants à des groupes de guerrilla urbaine, en les faisant apparaître comme membres d’un groupe d’antiautoritaires actif dans le quartier d’Eksarheia, dont le démantèlement reste une grande priorité pour la police.
En plus, le fait que les compagnons ont été amenés au tribunal en gilets par-balle et accompagnés par les CRS, alors que parallèlement ont été présentés par la quasi-totalité de la presse comme les “poseurs de bombes aux bureaux de l’Aube Dorée”, “réhaussait” leur profil pénal afin qu’ils soient mis en détention préventive. Le lendemenain des arrestations, les autorités ont tenté sans succès de faire le lien entre l’évacuation du squat Kouvelos avec les arrestations, en présentant le squat comme leur base arrière. Tout cela arrive dans une conjoncture où le procès des criminaux de l’Aube Dorée approche à sa fin et le procureur Adamantia Oikonomou a proposé l’acquittement des accusés pour l’homicide de Fyssas, en dégradant et en légitimant ainsi la violence meutrière de l’organisation
contre des syndicalistes ou des immigrants.
Et en plus, elle n’hésite pas à mentionner à son exposé des motifs – qui parfois réssemble à une prise de responsabilité politique de la part de l’organisation – que eux, au moins, offraient de la bouffe à des grecs. Tout cela arrive dans une conjocture où les tortureurs du groupe Delta (police) se réjouissent de l’impunité pour des crimes commis contre des militant(e)s, en prouvant que l’anti-violence de classe est la seule forme de justice prolétaire jamais appliquée dans ce pays.
Tout cela arrive dans une conjocture où le gouvernement de la Nouvelle Démocracie fait montrer ses muscles aux pauvres et insoumis par des évacuations des squats, des traitements dégradants et des tortures dans les postes de police et à Eksarheia. Par l’adoption des lois qui répriment le droit à la greve, à manifester et à l’asile universitaire, le gouvernement tente de récuperer toutes les conquêtes sociales des dernières décennies. Il lance une attaque frontale contre les acquis sociaux en ménant une politique de genocide sociale contre les refugiés et les immigrants. En même temps, il construit un état policier raciste et autoritaire orwelien qui surveille des militants et des éspaces politiques, fabrique des dossiers penaux, fiche des miitant(e)s afin d’anéantir la résistance et de promouvoir la peur et le conservatisme dans la société.
C’est dans cette conjocture que nos compagnons ont été amenés devant le juge d’instruction et le procureur pour être mis en examen sur le “crime” de rester militant. Les termes imposées sont très stricts: de se présenter quatre fois par mois au poste de police de leur quartier et de déposer une garantie de 15.000 eur par personne jusqu’au 17.01.2020. De cette manière, les autorités ont explicité que l’objectif éternel du systeme est l’hémorragie financière du mouvement afin qu’il soit affaibli et anéanti. En plus, les méchanismes répressifs ont gelé les contes bancaires des deux compagnons. Ils montrent ainsi leur envie de vengeance contre les compagnons puisque ils se trouvent maintenant dans l’impossibilité d’être payés pour leur travail.
A ce point il faut clarifier que quelles que soient les manipulations des services répressifs contre nos compagnons, la défense de l’antifascisme militant et de l’antiviolence du mouvement contre le système qui fait naître la violence, l’exploitation et l’inégalité ne peut pas être confinée dans des dilemmes d’innocence ou de culpabilité. Face au néolibéralisme autoritaire et fondé sur le marché, qui utilise le fascisme pour briser les résistances sociales et de classe, l’autodéfense du mouvement est la position existentielle de la lutte pour un meilleur monde. Elle est la position de lutte des opprimés
partout dans le monde et l’un des moyens principaux de révendication à leur disposition. Parce que l’expression organisée de l’antiviolence de classe est notre seule possibilité de s’affronter au capitalisme et à la répression étatique. Parce que l’anti-violence anti-fasciste ne peut pas être jugée par les tribunaux civils, elle n’est pas légale ou illégale. Elle est historiquement imposée et juste à travers les âges.
Dans ces circonstances, on fait un appel à tous/tes les militant(e)s de soutenir notre effort de collecter la somme des garanties jusqu’ à la date preétablie afin d’éviter la détention préventive de deux compagnons. On appèlle à la création d’une assemblée qui fonctionnera en tant qu’ entité de coordination au niveau national pour réunir les sommes nécessaires. Pour démontrer encore une fois à l’Etat que la solidarité parmi les opprimés est la pierre angulaire de la formation d’un mouvement révolutionaire. Celle-ci est la prochaine bataille que nous devons mener contre les méchanismes repressifs de l’Etat.
Courriel de contact: antifa-initiative@riseup.net –
protov2free@protonmail.com
La solidarité est notre arme
Initiative antifasciste des compagnons/compagnes
=====================
Greek:
Σχετικά με τις διώξεις αγωνιστών για τις επιθέσεις σε γραφεία της χ.α. –
Καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης
Στις 1.11.2019 πραγματοποιείται εμπρηστική επίθεση στα κεντρικά γραφεία
της Χ.Α στην οδό Δηλιγιάννη με αποτέλεσμα την καταστροφή του δεύτερου
ορόφου που στεγάζεται μεταξύ άλλων το πολιτικό γραφείο του γ.γ του
κόμματος Ν.Μιχαλολιάκου. Σύμφωνα με την δικογραφία που συντάχθηκε, κατά
τη διάρκεια της διαφυγής από το σημείο, αυτοκίνητα της “αντί”
τρομοκρατικής υπηρεσίας καταδίωξαν αυτοκίνητο και συγκρούστηκαν με αυτό
με αποτέλεσμα τον τραυματισμό των αστυνομικών και την παύση της
καταδίωξης τους.Το γεγονός αυτό στάθηκε η αφορμή για να ξεκινήσει μια
εκστρατεία στοχοποίησης και διώξεων κατά αγωνιστών του αναρχικού
κινήματος. Μια εκστρατεία που κορυφώθηκε με τις συλλήψεις δύο αγωνιστών
και τις αστυνομικές μεθοδεύσεις που ασκήθηκαν σε βάρος τους στοχεύοντας
στην προφυλάκιση τους.
Η αναβάθμιση του κατηγορητηρίου τους από την “αντί” τρομοκρατική
υπηρεσία και οι δημοσιογραφικές διαρροές των ημερών προερχόμενες από την
ίδια υπηρεσία δημιούργησαν ένα σχεδόν βέβαιο κλίμα προφυλάκισης για τους
δύο αγωνιστές διαμορφώνοντας ένα τρομολαγνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο
οι σύντροφοι μαζί με τους δικηγόρους και το κίνημα αλληλεγγύης
καλέστηκαν να δώσουν μια άνιση μάχη.
Πιο συγκεκριμένα οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του Κράτους με προεξέχουσα
την “αντί” τρομοκρατική υπηρεσία κατασκεύασαν σύμφωνα με τις διατάξεις
του 187 α μια “τρομοκρατική” οργάνωση με την επωνυμία “Ταξιαρχία” η
οποία πρωτοεμφανίστηκε τον Μάρτη 2017 με την επίθεση στα (τότε) κεντρικά
γραφεία των φασιστών της Χ.Α στη λεωφόρο Μεσογείων 131 με την ονομασία
“Ταξιαρχία Παύλος Φύσσας”. Σύμφωνα με τα σενάρια της δικογραφίας μέχρι
και την τελευταία της επίθεση στα κεντρικά γραφεία της οδού Δηλιγιάννη
τον Νοέμβρη του 2019 πραγματοποίησε συνολικά έξι επιθέσεις εναντίων
δομών και προσώπων του φασιστικού μορφώματος.
Επιχείρησαν με αυτόν τον τρόπο να αποκόψουν επιλεκτικά αναλήψεις
πολιτικής ευθύνης μέσα από έναν γαλαξία
αντιφασιστικών-αντικαπιταλιστικών ενεργειών που οδήγησαν μεταξύ άλλων τα
τελευταία χρόνια στην σημαντική αποδυνάμωση των φασιστών. Μέσα από
δεκάδες επιθέσεις και αναλήψεις πολιτικής ευθύνης επέλεξαν ορισμένες που
με πρώτο συνθετικό το όνομα “Ταξιαρχία” θα μπορούσαν να εμφανιστούν σε
ένα ανακριτικό γραφείο ως κάτι πειστικό “για ένταξη και συμμετοχή σε
τρομοκρατική οργάνωση”. Οι διωκτικές υπηρεσίες με ένα πρόχειρο μαγείρεμα
της υπόθεσης επιχείρησαν να σκηνοθετήσουν την ύπαρξη μιας οργάνωσης για
να ρίξουν δεκάδες χρόνια φυλακής σε δύο αγωνιστές του ριζοσπαστικού
κινήματος και όλο αυτό για να αποκαταστήσει στην δημόσια σφαίρα η “αντι”
τρομοκρατική υπηρεσία το τρακαρισμένο προφίλ της παντοδυναμίας της μετά
το φιάσκο που υπέστη στην περιοχή των Εξαρχείων.
Συγκεκριμένα η δικογραφία αναφέρεται εκτός από την επίθεση στα – τότε-
κεντρικά της Μεσογείων σε τρεις επιθέσεις εναντίων της Τ.Ο και στελεχών
του κόμματος στον Ασπρόπυργο που οδήγησαν και στο οριστικό σφράγισμα των
γραφείων τους με τις διαφορετικές υπογραφές “Ταξιαρχία Σαχζάτ Λουκμάν”,
“Ταξιαρχία Petrit Zifle” και “Ταξιαρχία Abd Elsalam”. Στον εμπρησμό της
Τ.Ο Μενιδίου που οδήγησε στην αναστολή επ΄ αόριστον της λειτουργίας της
με την υπογραφή “Ταξιαρχία Ντουρρούτι”. Στην καταστροφή του πολιτικού
γραφείου του Φύρερ στην Δηλιγιάννη ενέργεια που κανένας δεν έχει
αναλάβει την πολιτική ευθύνη.
Το διογκωμένο και ανυπόστατο κατηγορητήριο συντάχθηκε μεταξύ άλλων με
ανώνυμα τηλεφωνήματα στην γνωστή υπηρεσία που δεν διαθέτει και
αναγνώριση κλήσης(!!), περιλαμβάνει ψεύδη και υπερβολές που αποδομούνται
με μια μόνο ανάγνωση της δικογραφίας. Οι διώξεις των δύο συντρόφων που
συνελήφθησαν περίπου δυο μήνες μετά το συμβάν της Δηλιγιάννη τελικά
αφορούν δύο επιθέσεις στα γραφεία της Χ.Α. Συγκεκριμένα στην Τ.Ο Μενίδι
και στα κεντρικά της Δηλιγιάννη. Με “στοιχεία” ότι σε αυτές τις δύο
ημερομηνίες που πραγματοποιήθηκαν οι εμπρησμοί, οι σύντροφοι έτυχε να
νοικιάσουν για προσωπική τους χρήση αυτοκίνητα κάτι που θεωρήθηκε ύποπτο
από την εν λόγω υπηρεσία.
Ταυτόχρονα φρόντισαν να διοχετεύουν σε γνώριμες δημοσιογραφικές κλίκες
τελείως ανυπόστατα και διογκωμένα σενάρια περί συμμετοχής των δυο
συλληφθέντων σε οργανώσεις αντάρτικου πόλης εμφανίζοντας τους ως τμήμα
μιας ενεργούς ομάδας αντιεξουσιαστών που δραστηριοποιείται στα Εξάρχεια
η εξάρθρωση της οποίας παραμένει βασική προτεραιότητα για την
ελ.ασ.Ακόμα η εμφάνιση των συντρόφων στα δικαστήρια με αλεξίσφαιρα
γιλέκα και συνοδευόμενοι από τα ΕΚΑΜ παράλληλα με την διαρκή στοχοποίηση
τους σχεδόν από το σύνολο των δημοσιογράφων ως “βομβιστές των γραφείων
της Χ.Α” αναβάθμιζε διαρκώς ποινικά το προφίλ των συντρόφων με μοναδικό
κίνητρο την προφυλάκιση τους. Ενώ η εκκένωση της κατάληψης Κούβελου την
επόμενη μέρα των συλλήψεων με αφορμή την λήξη του τελεσίγραφου
Χρυσοχοίδη επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς να συνδεθεί επικοινωνιακά με τις
συλλήψεις συντρόφων παρουσιάζοντας την κατάληψη ως το υποτιθέμενο
ορμητήριο τους.
Σε μια συγκυρία που η δίκη των εγκληματιών της Χ.Α πλησιάζει στο τέλος
της και η εισαγγελέας της έδρας Αδαμαντία Οικονόμου πρότεινε την αθώωση
των κατηγορουμένων για την δολοφονία Φύσσα, υποβαθμίζοντας και
νομιμοποιώντας την ανθρωποκτόνο βία της οργάνωσης σε περιπτώσεις κατά
συνδικαλιστών και μεταναστών. Μη διστάζοντας μάλιστα μεταξύ άλλων να
αναφέρει στο σκεπτικό της αθώωσης τους – που σε ορισμένα σημεία θυμίζει
περισσότερο ανάληψη πολιτικής ευθύνης για την δράση της οργάνωσης- ότι
τουλάχιστον αυτοί έδιναν ένα πιάτο φαΐ σε Έλληνες. Σε μια συγκυρία που
οι βασανιστές της ομάδας “δ” απολαμβάνουν την ατιμωρησία για τα
εγκλήματα που διέπραξαν σε αγωνιστές και αγωνίστριες αποδεικνύοντας ότι
η ταξική αντιβία είναι η μόνη μορφή προλεταριακής δικαιοσύνης που
εφαρμόστηκε σε αυτόν τον τόπο. Σε μια συγκυρία που η κυβέρνηση της Ν.Δ
δείχνει τα δόντια της απέναντι στους φτωχούς και όσους δεν σκύβουν το
κεφάλι με εκκενώσεις καταλήψεων, εξευτελισμούς και βασανιστήρια στα Α.Τ
και στην γειτονιά των Εξαρχείων. Με διατάξεις και νομοσχέδια που
καταστέλλουν ευθέως το δικαίωμα στην απεργία, στις διαδηλώσεις και στο
πανεπιστημιακό άσυλο η κυβέρνηση της Ν.Δ επιχειρεί μόλις σε λίγους μήνες
διακυβέρνησης να πάρει πίσω αυτά που κερδήθηκαν μέσα σε δεκαετίες αγώνα
με τεράστιο κόστος και θυσίες από την αγωνιζόμενη κοινωνία. Διεξάγει μια
ολομέτωπη επίθεση στα κοινωνικά κεκτημένα εφαρμόζοντας μια πολιτική
κοινωνικής γενοκτονίας σε πρόσφυγες και μετανάστες ενώ παράλληλα χτίζει
ένα Οργουελιανού τύπου ρατσιστικό και αυταρχικό αστυνομικό κράτος που
προβαίνει σε παρακολουθήσεις αγωνιστών και πολιτικών χώρων, κατασκευάζει
διώξεις και κατηγορητήρια, φακελώνει αγωνιστές και αγωνίστριες
στοχεύοντας στην εξουδετέρωση της αντίστασης και επενδύοντας στην
συντηρητικοποίηση και τον φόβο της κοινωνίας. Σε αυτή την συγκυρία οι
σύντροφοι μας οδηγήθηκαν με ένα κακοστημένο και σαθρό κατηγορητήριο σε
ανακριτή και εισαγγελέα για να απολογηθούν για το “έγκλημα” του να
παραμένεις αγωνιστής.
Επιβάλλοντας σε αυτούς εξαιρετικά αυστηρούς περιοριστικούς όρους μεταξύ
των οποίων την υποχρεωτική εμφάνιση τέσσερις φορές τον μήνα στο Α.Τ της
περιοχής τους και την καταβολή εγγύησης ύψους 15.000 ευρώ στον καθένα
μέχρι τις 17.1.2020. Κάνοντας σαφές με αυτόν τον τρόπο ότι η οικονομική
αφαίμαξη του ανταγωνιστικού κινήματος αποτελεί διαχρονικό στόχο του
συστήματος και βασικό εργαλείο που στοχεύει στην εξόντωση και στην
αποδυνάμωση του.
Επιπροσθέτως οι διωκτικοί μηχανισμοί πάγωσαν τους προσωπικούς
λογαριασμούς των 2 συντρόφων, οι οποίοι είναι λογαριασμοί μισθοδοσίας,
επιδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο ταξική εκδικητικότητα προς το πρόσωπο
τους, καθώς με αυτόν τον τρόπο δεν μπορούν να εισπράξουν την πληρωμή από
την εργασία τους.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να είναι καθαρό ότι άσχετα με τις εξόφθαλμες
κατασταλτικές μεθοδεύσεις εναντίων των συντρόφων μας,η υπεράσπιση του
μαχητικού αντιφασισμού και συνολικά της κινηματικής αντιβίας απέναντι
στο σύστημα που γεννάει την βία, την εκμετάλλευση και την ανισότητα δεν
εγκλωβίζεται σε διλήμματα αθωότητας και ενοχής.Η κινηματική αυτοάμυνα
απέναντι στον αυταρχικό και αγοραίο νεοφιλελευθερισμό που χρησιμοποιεί
τον φασισμό για να τσακίσει τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις
αποτελεί την υπαρξιακή θέση του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο. Αποτελεί
την θέση μάχης των καταπιεσμένων σε όλη την γη και ένα από τα κυρίαρχα
μέσα διεκδίκησης στην φαρέτρα τους. Γιατί η οργανωμένη έκφραση της
ταξικής αντιβίας αποτελεί την μοναδική πιθανότητα να αναμετρηθούμε
νικηφόρα με τον καπιταλισμό και την κρατική καταστολή. Γιατί η
αντιφασιστική αντιβία δεν δικάζεται σε αστικά δικαστήρια ούτε είναι
νόμιμη ή παράνομη. Είναι ιστορικά επιβεβλημένη και διαχρονικά δίκαιη.
Με αυτά τα δεδομένα καλούμε όλο τον κόσμο του αγώνα να στηρίξει την
προσπάθεια να μαζευτούνε οι εγγυήσεις μέχρι την προκαθορισμένη
ημερομηνία ώστε οι σύντροφοι μας να μην προφυλακιστούν. Καλούμε στην
δημιουργία μιας συνέλευσης που θα επιχειρήσει να λειτουργήσει ως
πανελλαδικό συντονιστικό για την συγκέντρωση των απαραίτητων χρημάτων.
Δείχνοντας για ακόμα μια φορά έμπρακτα στο κράτος και τους μηχανισμούς
του ότι η αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων αποτελεί την θεμέλια λίθο
για την συγκρότηση και την οικοδόμηση ενός επαναστατικού κινήματος. Αυτή
είναι και η επόμενη μάχη που καλούμαστε να δώσουμε απέναντι στους
κατασταλτικούς μηχανισμούς που επιχειρούν μέσω της μη καταβολής του
υπέρογκου κόστους της εγγύησης να προφυλακίσουν τους συντρόφους.
Για επικοινωνία με τη συνέλευση: antifa-initiative@riseup.net –
protov2free@protonmail.com
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Αντιφασιστική Πρωτοβουλία συντρόφων/συντροφισσών
