Tag Archives: cache

TİB ve Metadata

5651 sayılı Internet düzenlemesinin etkileri ve tepkileri sürerken, Gül’ün hiç şaşırtmayan bir hamleyle onayladığı ve birkaç sorunlu şey var düzeltilecek demesi ile hükümetten yana saf tuttuğunu bir kez daha ispatlamıştı. Cumhurbaşkanı danışmanı Yusuf Müftüoğlu The Wall Street Journal‘a “Türk siyasetinin paranoyak tarzı” makalesi ile ilgili sitem dolu bir e-posta göndermiş. Bu e-postada da özellikle dikkatimi çeken Gül’ün Internet düzenlemesindeki “en tartışmalı maddelerin –global normlar ile en uygunsuz olanların– derhal değiştirileceği yönünde hükümetten güvence aldıktan sonra bu onayı vermiştir” cümlesi oldu. Ayrıca, haberin başlığı da Gül’ün Internet yasasına direndiğini söylemektedir. Peki metnin devamında Gül’ün direndiğine dair bir ibare var mı? Yok ve daha kötüsünü belirtmişler. Adı da metadata!

Öncelikle, metadata nedir değildir? Kısaca, bir veri hakkındaki verilerdir. Bunu detaylandırırsak eğer, belirli bir veri setine ya da kaynak hakkında nasıl, ne zaman ve kim tarafından oluşturulduğu hakkında tanımlayıcı bilgiler içerir. Metadata çoğunlukla Internet içeriğine bir gönderme olsa da fiziksel veya elektroknik içerikler hakkında da olabilir. Ayrıca, bir yazılım veya elle oluşturulabilirler. Biraz daha ayrıntıya girelim, bir metadata saat kaçta, nereden, hangi baz istasyonunu kullanarak kimi aradığınızı, arama yaptığınız telefonun IMEI numarasını, ne kadar süre konuştuğunuzu vb. bilgileri içerir. Bunu Internet açısından düşünecek olursak, örneğin bir e-posta gönderdiniz, e-postalarınıza nereden eriştiğiniz, ne zaman eriştiğiniz, IP adresiniz, e-postada kullandığınız adınız, alıcının adı, zaman dilimi, yazı karakter kodu, sunucu transfer bilgisi gibi detaylı bilgileri içermektedir. İşin komik tarafı şu:

Son olarak, servis sağlayıcıları internet kullanıcılarının yalnızca üst verilerini (metadata) TİB’e verecek ve bu yalnızca mahkeme emri ile yapılabilecek. Önceki şeklinde, daha detaylı bilgilerin mahkeme emri gerektirmeksizin iletilmesi isteniyordu.

Sizin gizliliğinize ait tüm içerikler “mahkeme emri” adı altında bir şekilde TİB’e verilebilecek. Bununla birlikte, metadata çok kapsamlı ve sadece tek taraflı bilgiler içermediği için sizinle birlikte iletişime konu olan karşı tarafa ait bilgiler de verilmiş olacak. Tabi ki bizler Internet kullanmasını bilmeyen ve gizlilik konusunda yeterince bilgi sahibi olmadığımız için bu açıklamayı da “evet, kesinlikle çok haklısınız” çerçevesinde değerlendiriyoruz. Üzülerek söylüyorum ki, açıklama yaptıkça daha çok batıyorlar ve şuna artık eminim, ne dediklerinin veya söylediklerinin ne anlama geldiğinden bile emin değiller.

Metadata ile ilgili meşhur bir örnek de Petraeus skandalıdır. Bu skandal, CIA yöneticisi olan general David Petraeus ile gazeteci ve Amerikan ordusu istihbaratında görevli Paula Broadwell arasındaki evlilik dışı ilişki ve konuya dahil birçok farklı kişiden oluşmaktadır. Kısaca, Paula ve David ortak bir anonim e-posta kullanarak birbirleriyle iletişim kurmaktadırlar. İkisi de e-posta göndermek yerine bu anonim e-postada yazdıklarını kaydedip okumaktalar. Paula, kamuya açık alanlardan Internete girip bu kayıtlı mesajları okur ve nerden, ne zaman okunduğuna ve oluşturulduğuna dair metadata verisi birikir. FBI’ın araştırması sonucunda da metadatalar ile Paula’nın kimliğine erişilir.  Guardian’ın metadata’ya giriş makalesinde metadata ile ne tür bilgilerin toplandığına dair detaylı bir anlatım mevcut. Buradan bazı şeyleri aktaracağım:

Kamera

  • GPS bilgileri
  • Oluşturulma ve düzenleme tarihi
  • Fotoğrafa ait içerik bilgileri
  • Kamera modeli
  • Kamera ayarları (flash, f-stop, shutter hızı vs.)
  • Fotoğraf özellikleri (boyut vs.)

Facebook

  • Ad ve soyad, doğum tarihi, yer, iş, ilgi alanları gibi biyografi bilgileri
  • Kullanıcı adı ve ID
  • Abonelikler
  • Cihaz bilgileri (telefon, bilgisayar vs.)
  • Aktiviteler, beğeniler, etkinlikler
  • Facebook etkinliğine dair zaman, saat ve saat dilimi

Twitter

  • Ad, yer, profil bilgileri ve URL
  • Hesap oluşturulma tarihi
  • Kullanıcı adı ve ID
  • Tweetlerin gönderildiği yer, zaman ve saat dilimi
  • Tweetlerin ve cevapların ID’si
  • Takipçiler, takip edilenler, favoriler
  • Tweetlerin gönderildiği uygulama

Google Arama

  • Arama sorguları
  • Aramada çıkan sonuçlar
  • Arama sonucu erişilen bağlantılar

Tarayıcı

  • Ziyaret edilen sayfalara ait bilgiler ve zamanı
  • Otomatik tamamla ile muhtemel giriş bilgileri ve kullanıcı verileri
  • IP adresi, cihaz ve donanım bilgileri, işletim sistemi ve tarayıcı bilgisi
  • Websitelerinden alınan çerez ve cache verileri

Neyse ki bizler teknolojinden anlamayan insanlarız ve bunların ne anlama geldiğini bilmiyoruz. Teşekkürler TİB, teşekkürler Müftüoğlu, teşekkürler Gül! Sayenizde Internet hiç olmadığı kadar “özel hayatın ve iletişimin gizliliğine” saygılı olmamıştı. Google’dan aratıp anaysayadan bir iki şey “sallamak” isterdim sizlere ama artık yazmaktan tiksiniyorum.

Tagged , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Sosyal Medyada Açık Hesaplar

Yazının temel amacı sosyal medyayı bir korkuluk gibi göstermek değil. Sadece sosyal medyadaki açık hesapların içeriğinin çok basit bir şekilde birileri tarafından cachelenmesi, arama motorları ile bu sayfalara rahatça erişilebilmesi, ve siz sosyal medya hesaplarını kapatsanız dahi bu sitelerde verilerinizin kalması.

Sosyal medyanın çok hızlı gelişimiyle beraber aynı hızda sosyal medya ajanslarının gelir arttırma yolları da gelişti. Örneğin, sosyal medya üzerindeki açık hesapları bir havuza aktaran monitoring sitelerinin, girdileri inceleyerek firmalara ürünleri hakkında insanların ne düşündüğü üzerine bilgi satması. Bir nevi +, – ve nötr olarak girdileri tasnif edip ayrıntılı rapor hazırlamak. Bazı siteler de arama ile site üzerine gelen ziyaretçilerden gelir kazanmak derdinde. Yani sizin girdilerinizi cacheleyerek kendi sitesine koyuyor, böylece arama yapıldığında sonuç olarak bu site de çıkıyor. Bu bir nevi veri madenciliğidir ve en kötüsü ise açık hesapların bu şekilde sömürülmesini engelleyecek yasal bir kısıtlama yok. Örnekler üzerinden devam edelim.

Twitter için birkaç örnek (test etmek için kendi kullanıcı adınızla bakabilirsiniz):

  1. Twtrland: http://twtrland.com/
  2. Twicsy: http://twicsy.com/
  3. Topsy: http://topsy.com/
  4. Favstar: http://favstar.fm/
  5. Loviv: http://loviv.com/

Twitter’daki tweetlerinizden paylaştığınız fotoğraflara ve hatta video’lara kadar her şey bu “arama” siteleri tarafından cachelenmiş durumda ve hepsi de sizin insiyatifiniz dışında gerçekleşti. Çünkü kurallar buna müsade ediyor, bu sitelerin açık hesaba sahip olduğunuz için size sormak ya da izin istemek gibi bir dertleri yok. Diyelim ki Twitter hesabınızı sildiniz, bu siteleri bilmiyordunuz ve bazıları sizden profilinizin silinmesi için Twitter hesabınızla giriş yapmanızı istedi, alın size bir dert daha!

Hesabınız açıktı fakat sonradan kapattınız (korumaya aldınız), Twitter diyor ki; profilinizi kapatsanız bile bir zamanlar açık profille gönderdiğiniz tweetler hala açık ve aranabilir. Sadece profili kapattıktan sonra gönderdiğiniz tweetleriniz kapalı olacaktır. Bir diğer deyişle, açık hesapla gönderdiğiniz tweetler bu siteler tarafından cachelenmişse, hesabı kapatsanız bile sadece hesabı kapattıktan sonraki tweetleriniz cachelenmeyecek.

G+ için benzerlik açısından birkaç örnek (yoksa bir sürü site var):

  1. GooglePlusDirectory: http://googleplusfriends.com/
  2. PlusArkadaşArama: http://www.plusarkadasarama.com/
  3. Psd2wp: http://gplus.psd2wp.pl/
  4. Google-plus: http://google-plus.pl/

Farkettiğiniz gibi bu G+ arama sitelerin hepsi aynı yazılıma sahipler. Domainlere whois çekebilir, sunucuları nerede veya kim bunlar araştırabilirsiniz. Belki aynı kişi, kuruluş veya herneyse onundur ya da bu yazılım herkesin serbestçe indirip istediği gibi kullanılabildiği bir şeydir. Yani, birileri açık sosyal medya hesaplarını ve içeriğini “arama” adı altında öyle ya da böyle istediği gibi kendi veritabanına aktarabiliyor, cacheleyebiliyor. Peki herkes böyle basit bir yazılımla bile açık hesapları bu kadar ayrıntılı cacheleyebilirken, devletler, gizli servisler kim bilir neler yapıyordur değil mi?

Hesabımı kapattım ama…
Açık hesabınızı kapattınız/sildiniz diyelim. Fakat bu sitelerin farkında değildiniz ve rastgele adınızla ilgili bir arama yaptığınızda bugüne kadar gönderdiğiniz tweetlerden, G+ girdilerine her şey tekrar karşınıza çıktı. Hem de çok basit bir arama ile! Kabus sizin için yeniden başlıyor. Bu sefer de sitelerin iletişim sayfalarından profilinizin kaldırılması talebinde bulundunuz. Bu sitelerin birçoğunun e-postasının çalışmadığını, bazılarının yaptıkları şeyin herhangi bir yasal ihlal içermediğini anlatan otomatik cevap gönderdiğini, çok azı da silinmesi için gerekçe istediğini göreceksiniz.

Açık hesap mı kapalı (korunan) hesap mı?
Açık hesabın daha çok kişiye ulaşması kapalı hesapla kıyaslanmaz bile. Fakat sosyal medya sitelerinin politikaları böyle şeylere izin verdiğinden dolayı, ileride özellikle kendi adı ve soyadıyla yazanlar için büyük bir risk teşkil edecektir. Twitter veya G+ (diğer micro blogging siteleri vs.) üzerinde yazdığınız bir şey bir sürü farklı site tarafından cacheleniyor, herhangi bir arama sayesinde de bunlara rahatça ulaşılabiliyor. Kapalı hesaplar bu konuda güvenli, ama paylaştığınız bir bilginin açık hesap gibi yayılma olasılığı da bir o kadar düşük. Burada ısrarla üzerinde durmak istediğim şey siz hesapları kapatsanız bile ileride yazdıklarınızın durup dururken başınıza iş açabilme olasılığı. Ne yapmalıyım diyorsanız, hafif paranoyak olarak diyebileceğim şey kendi adınız ve soyadınızla açık hesap kullanmayın. Kimse sizin gerçek kimliğinizi Internet üzerinde bilmek zorunda değil, açıkçası kimsenin (bazıları hariç) bunu merak ettiği de yok. Yeterki siz paylaştığınız şeylerin güvenilebilir olduğunu en azından belirli bir oranda sağlayın.

Son olarak, sosyal medya ajanslarının bazıları için diyebileceğim tek bir şey var; “…yüzde 300 kâr ile, sahibini astırma olasılığı bile olsa, işlemeyeceği cinayet, atılmayacağı tehlike yoktur.

Tagged , , , , , , ,