Tag Archives: amerika

Amerika’nın Günümüz Kriptografi Standartları Üzerindeki Etkisi

Kriptografi’ye girişin ikinci bölümünde Amerika’nın günümüzde sık kullanılan kriptografi standartları üzerinde nasıl bir etkisi var bunu inceleyeceğiz.

NSA skandallarından sonra kriptografinin ne kadar önemli olduğu, bir insan hakkı olan gizliliği yıllarca ne kadar küçümsediğimiz ve tüm bu gözetim ve izlemelere ne kadar hazırlıksız olduğumuz ortaya çıktı. Bununla birlikte, mesaj içeriğinin şifrelenerek araya girmeler olsa dahi iletişimin sadece gönderen ve alıcı arasında anlaşılır olmasını sağlamak için yıllardır algoritmalar oluşturulmaktadır. Ayrıca, kriptografide sık kullanılan algoritmalar kimler tarafından oluşturuldu, bunların bir standartı var mıdır ve algoritmalar üzerinde kimlerin etkisi vardır görmek iletişimin gizliliği açısından son derece önemlidir. Bu yüzden ilk olarak belli başlı bazı terimlerin neler olduğunu inceleyeceğiz.

1-NIST nedir?

Açılımı; National Institute of Standards and Technology. Adından da anlaşıldığı gibi bir standart kurumudur. Türkiye’de benzer (ne kadar benzer iş yapıyorlar, tartışılır) olarak TSE gösterilebilir. Bununla birlikte, 1901 yılında kurulmuş, Amerika’nın en eski fizik laboratuvarlarından da biridir. Genel olarak endüstriyel rekabetçiliğin olumsuzluğunu gidermek için ölçüm standartlarıyla ilgilenmektedirler. Nano düzeyde araçlardan insan yapımı olan en büyük ve karmaşık araçlara kadar ölçüm standartlarını desteklemektedirler.

2-FIPS (Federal Information Processing Standard) nedir?

FIPS; Türkçesi Federal Bilgi İşleme Standart’ı olan Amerika Birleşik Devletleri tarafından askeri olmayan devlet kurumları ve devletle iş yapan diğer kurumlar tarafından bilgisayar sistemlerinde kullanılması için geliştirilmiş bir standartlar bütünüdür. FIPS’in amacı tüm federal hükûmetler ve kurumların güvenlik ve iletişimde kullanacakları ortak bir standartın sağlanmasıdır.

3-Açık-Anahtar Algoritması (Public-key Algorithm) nedir?

Açık-anahtar algoritması daha çok asimetrik kriptografi olarak bilinen ve iki farklı anahtar olan açık ve gizli anahtarlardan oluştan bir algoritmadır. Anahtarlar farklı olmalarına rağmen matematiksel olarak birbirleriyle bağlantılıdırlar. Açık anahtar bir mesajın içeriğini şifrelemede veya dijital imzaları doğrulamada kullanılırken gizli anahtar ise şifreli mesajı açar veya dijital anahtarlar oluşturur. Günümüzde sık rastladığımız TSL, GPG, Diffie-Hellman, RSA ve PGP açık-anahtar algoritmasına örnek olarak gösterilebilirler.

Bu terimleri kavradıktan sonra ikinci olarak sık kullanılan algoritmaların neler olduğu, bunların kimler tarafından ne zaman oluşturuldukları ve üzerinde kimlerin veya hangi kurumların etkilerinin olduğuna bakalım.

AES – The Advanced Encryption Standart

Bilindiği üzere AES (Rijndael), simetrik şifre bloğu olup Joan Daemen ve Vincent Rijmen tarafından tasarlanmıştır. DES (Data Encryption Standart)‘in 56 bitlik küçük bir şifre bloğu olması ve giderek brute force saldırılarına karşı savunmasız kalması yeni bir standartın gerekli olduğunu gösteriyordu. AES ilk 1998 yılında duyrulup yayımlanmış, ardından 2001 yılıda (Rijndael) NIST tarafından Advanced Encryption Standart olarak seçilmiştir. Bu seçim süreci birçok farklı tasarımın elenmesinin ardından gerçekleşmiştir. NSA yarışmaya katılan tasarımların hepsini detaylı bir şekilde inceleyip NIST’e son seçimin en güvenli tasarım olması konusunda teknik destek verse de NIST NSA’den bağımsız olarak kendi kararını vermiş ve seçimini de AES’ten yana yapmıştır. Bu yüzden NSA’in AES’e ne bir katkısı ne de üzerinde bir etkisi mevcuttur denilebilir.

RSA – The Rivest, Shamil, Adleman Public Key Algorithm

RSA algoritması 1977 yılında MIT‘de kriptografi hocaları olan Ron Rivest, Adi Shamir ve Leonard Adleman tarafından tasarlanmıştır. Açık ve gizli anahtar şeklinde ikiye ayrılmatadır. Daha önceside, 1973 yılında bir matematikçi ve İngiliz istihbarat servisi GCHQ çalışanı olan Clifford Cocks, benzer bir algoritma tasarlamış ve belgelerinin yüksek derecede gizlilikleri yüzünden 1998 yılında keşfedilmiştir. Clifford Cocks uygulanması için dönemin pahalı bilgisayarlarına ihtiyacın olduğu, çoğunluk meraktan tasarladığı ve uygulanmadığını belirtmiştir. RSA hem akademik çevreler hem de NSA tarafından detaylı bir şekilde analiz edilmiştir. Bununla birlikte, NSA’in RSA’nın tasarlanmasında veya geliştirilmesinde herhangi bir katkısı yoktur.

Diffie/Hellman/Elliptic-Curve Diffie-Hellman/The Diffie-Hellman Key Exchange Algorithm

Diffie-Hellman algoritması 1976 yılında Stanford Üniversitesi’nde kriptografi hocaları olan Withfield Diffie ve Martin Hellman tarafından tasarlanmıştır. GCHQ çalışanları olan Malcolm Williamson, Clifford Cocks ve James Ellis tarafından birkaç yıl önce bulunmuş fakat yayımlanmamıştır. Diffie-Hellman’ın eliptik eğri sürümü ise bağımsız olarak 1985 yılında Amerikalı kriptologlar Victor Miller ve Neal Koblitz tarafından bulunmuştur. 2002 yılında Hellman, açık-anahtar kriptografisinin bulunmasında büyük katkısı olan Ralph Merkle‘nin de tanınması için algoritma adını Diffie-Hellman-Merkle olarak değiştirmiştir. NSA, potansiyel olarak zayıf olan eliptik eğri parametrelerinin NIST standartları içerisinde yer almamasını sağlamıştır.

DSA/ECDSA – The Digital Signature Algorithm/Elliptic Curve DSA

DSA algoritması dijital imzalar için bir FIPS standartıdır. 1991 yılında NIST tarafından dijital imza standarlarında (DSS) kullanılması için teklifte bulunulmuş ve 1993 yılında kullanılmaya başlanmıştır. Bununla birlikte, DSA 1991 yılında eski bir NSA çalışanı olan David Kravitz tarafından tasarlanmıştır. Ayrıca NSA, Eliptik Eğri DSA ya da ECDSA olarak bilinen diğer bir sürümünü de tasarlamıştır. DSA, akademik çevreler tarafından analiz edilmiştir.

SHA-1/The Secure Hash Algorithm 1

Ron Rivest tarafından tasarlanan MD5 algoritmasının uzun bir benzeri ve SHA-0 algoritmasının düzeltilmiş hali olan SHA-1, NSA tarafından tasarlanmıştır. SHA-0 ise 1993 yılında bir standart haline gelen NSA tasarımıdır. Fakat, 1994 yılında NSA kriptologları SHA-o tasarımında güvenliği azaltan bir sorunla karşılaştıklarında, bu açığı hızlıca kapatmak için bir NIST standartı olan SHA-1’le yer değiştirmişlerdir. Ayrıca, SHA-1 akademik çevreler tarafından analiz edilmiştir. Öte yandan, uzun yıllardır hem NIST hem de NSA SHA-2’nin kullanılmasını tavsiye etmektedir.

SHA-2/The Secure Hash Algorithm 2

NSA, dört farklı uzunluktan oluşan (224, 256, 384 ve 512 bit) hash algoritmarları içeren SHA-2‘yi tasarlamış ve NIST tarafından yayımlanmıştır. SHA-2 daha uzun hashlere sahip olduğu için SHA-1’e göre daha iyi bir güvenlik sağlamaktadır. Ayrıca, SHA-1’in tasarımdan kaynaklanan bazı algoritma açıklarına karşı daha iyi bir savunma oluşturur. Bu algoritmanın bir FIPS standart olması ise 2002 yılında gerçekleşmiştir. SHA-2 de akademik çevreler tarafından analiz edilmiştir.

Görüldüğü üzere, bizlerin kriptografide kullandığı bazı algoritmalar tasarlandıktan sonra yayımlanmış ve bilim adamları, matematikçiler, mühendisler vd. tarafından analiz edilmiştir. Ayrıca, bu algoritmalar için belirli standartlar oluşturulmuş ve güvenilirliği için onay verilmiştir. Öte yandan, günümüzde sık kullanılan bu algoritmalar üzerinde NSA ve GCHQ gibi istihbarat kurumlarının etkisi net olarak görülmekte,  bu algoritmalara benzer algoritmalar oluşturdukları ve yayımlamadıkları da bilinmektedir. Bilim etiği, planlı ve sistemli olarak toplanan verilerin analiz edilmesi, yorumlanması, değerlendirilmesi ve başkalarının da geliştirmesini içerse de gizliliğin istihbarat kurumlarının tekeline bırakılmaması gerektiğinin önemi bir kez daha gözler önüne sermektedir. Çünkü, iletişimin gizliliğini sağlamak amacıyla kullanılan birçok kriptografi algoritmasında istihbarat kurumlarının etkisi veya katkısından ziyade bireylerin daha açık ve daha özgür olarak tasarlanmış, analiz edilmiş ve geliştirilmiş algoritmalara ihtiyacı vardır. Bu, hem iletişimin gizliliğine olan güveni artıracak hem de asıl amacı gizliliği ortadan kaldırmak olan NSA ve GCHQ gibi kurumların küresel gözetim ve izlemesinden daha iyi bir şekilde korunmayı sağlayacaktır.

Tagged , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

DNS Leak Tehlikesi

Kullandığımız anonim ağlara ya da VPN tünellerine aldanıp anonim olduğumuzu zannederken, aslında tüm Internet aktivitelerimizin İSS tarafından rahatça izlenip kaydedilebilmesi, bir DNS sızıntısı ile o kadar kolay ki.

  • DNS Sızıntısı (Leak) Nedir?

what-is-a-dns-leak
Anonim bir ağ ya da VPN servisi kullandığınız zaman, bilgisayarınızdan geçen tüm trafiğin bu anonim ağ ya da  servis üzerinden güvenli bir şekilde gönderildiği varsayılır. Tor veya VPN kullanmanızdaki temel neden, trafiğinizi İSS’nizden ve diğer üçüncü kişilerden gizlemek, anonimliğinizi arttırmaktır. Fakat bazı durumlar vardır ki, siz güvenli bir VPN bağlantısı kurduğunuzu düşünseniz bile, İSS’niz Internet trafiğinizi izleyebilir ve çevrimiçi aktivitelerinizi monitörleyebilir. Yani, bir nedenle sorgularınız VPN bağlantınız ya da anonim ağ yerine İSS’nizin DNS sunucularına da yönleniyorsa, burada bir DNS sızıntısı (leak) var demektir. Şema üzerinden anlatırsak; bir VPN tüneline sahipsiniz ve EFF için bir sorguda bulundunuz. Normal olarak sorgunuz tünelden VPN servisine, VPN servisinin DNS sunucusu ve oradan da EFF’ye ulaşmalı. Fakat, sorgunuza İSS’niz DNS sunucusu da cevap vermektedir. Bu da şu anlama gelmektedir; İSS’niz İnternet aktivitilerinizi bir bir kaydetmekte, sizleri rahatça izlemektedir.

Anonimliği tehdit eden en büyük tehlikelerden biri DNS sızıntısıdır. Çünkü, anonim bir ağa bağlı olsanız bile (mesela Tor), işletim sisteminiz anonim servis tarafından atanan anonim DNS sunucuları yerine kendi varsayılan sunucularını kullanmaya devam etmektedir. Bu da kullanıcılara sahte gizlilik hissi vermekte ve sonuçları üzücü olmaktadır.

Etkilenenler;
VPN sunucuları
Socks proxyleri (Tor gibi)

Etkilenmeyenler;
CGI Proxyleri
SSH tünel ile HTTP proxyleri

  • Transparan DNS Proxyleri

transparent-dns-proxy

Günümüzde bazı İSS’lerin Transparan DNS Proxysi adında bir teknoloji kullandığı bilinmektedir. Bu şu işe yarıyor; siz eğer bir DNS sorgusu yaparsanız, İSS bunu sadece kendi DNS’leri üzerinden (TCP/UDP port 53) yapılmaya zorluyor. Bir örnek vererek anlatalım. Siz DNS sunucusu olarak OpenDNS‘i kullanmaktasınız ve EFF için bir sorgu yapacaksınız. Transparan DNS Proxysisi sizin isteğiniz OpenDNS sunucularına ulaşmadan araya girip akışı keserek İSS’nin kendi DNS sunucusuna yönlendirmekte ve OpenDNS sunucusu yerine İSS DNS sunucusu cevap vermektedir. Siz tabi bu noktada “Ben VPN kullanıyorum, güvendeyim.” veya “Tor kullanıyorum, güvendeyim.” diyebilirsiniz. Fakat, sonuçlar sizin beklediğiniz yönde gerçekleşmemektedir (şemalar DNS leak test’ten alıntıdır).

  • Tehlikenin Boyutlarına Dair

Bir tehlike modeli üzerinde (Modeller çoğaltılabilir. Mesela ücretsiz anonim socks proxyler üzerinden modeller oluşturulabilir, denemesi size kalmış.) sizlere DNS sızıntısı göstereyim. Modelimiz şu; Amerika lokasyonlı bir VPN servisi kullanıldığınızı düşünün. Ayrıca tarayıcınız da Tor üzerinden internete (exit-node da Amerika’da) girdiği farzedilmekte. Fakat, dinamik ip kullanmaktasınız ve özel bir DNS ayarına sahip değilsiniz;

2013-10-20-002934_1920x1080_scrot

Tor veya VPN servisinizin DNS sunucularını görmeniz (görmezseniz daha iyi) doğal olarak beklenendir. Sizin tek görmek istemeyeceğiniz şey ise, trafiğinizi ondan gizlediğinizi sandığınız İSS’niz olacaktır. Fakat, sonuca bakarsak;

2013-10-20-014138_1920x1080_scrot

Tam bir facia! En üstte VPN servisinizi görüyorsunuz. Daha da kötüsü, siz Tor kullanmanıza ve VPN tüneli oluşturmanıza rağmen, ve tüm bunların üzerine kendinizi tamamen güvende (tamamen olmasa da bir nebze) hissederken, farkında olmadığınız bir DNS sızıntısına sahipsiniz. Diğer enteresan nokta, Firefox, socks proxy (Tor) yerine işletim sisteminin bağlı olduğu ağ (İSS) üzerinden DNS sorgusu gerçekleştirip, Tor’u tamamen atlamış. Tabi burada benim aklımı daha çok kurcayalayan şey, TTNet’in ya da Türkiye’de hizmet veren herhangi bir İSS’nin transparan dns proxysine ya da proxlerine sahip olup olmadığı. Gerçi, TTNet pişkin pişkin Phorm kullanmaya devam edip ve DPI ile paket analizlerine dalmış olduğu için bunu sormak (gene de şunda veya bunda vardır diyemiyorum) abesle iştigaldir.

  • DNS Sızıntı Testi

Böyle bir durumla karşıya karşıya olup olmadığınızı anlamak için;

– DNS Leak Test: https://www.dnsleaktest.com
– IP Leak: http://ipleak.net/

  • İSS’nin DNS Gaspı (Ekleme: 19.11.2013)

Buradaki işlemleri terminalden gerçekleştireceğiz. Önce, varolmayan bir domain adresine ping atalım;

kame $ % ping yokboylebirdomain.ltd
PING yokboylebirdomain.tld (195.175.39.75): 56 data bytes
64 bytes from 195.175.39.75: icmp_seq=0 ttl=236 time=336 ms
64 bytes from 195.175.39.75: icmp_seq=1 ttl=236 time=292 ms
64 bytes from 195.175.39.75: icmp_seq=2 ttl=236 time=274 ms

İşte aradığımız! Var olmayan bir domain’e 195.175.39.75 IP’si üzerinden yanıt geliyor. Yani İSS’niz (örnekte gerçek) sahte bir adres üzerinden sorgularınıza yanıt veriyor.

kame $ % nslookup yokboylebirdomain.tld
Server: 192.168.2.1
Address: 192.168.2.1#53

Non-authoritative answer:
Name: yokboylebirdomain.tld
Address: 195.175.39.75
Name: yokboylebirdomain.tld
Address: 195.175.39.71

Sahte IP’yi sonunda yakaladık; 195.175.39.71!

  • Ne Yapmalı?

Öncelikle, testi yaptığınızı ve kötü sonuçla karşılaştığınızı varsayarak; bir, statik ip ayarını yapmayı öğrenin. Internette bununla ilgili girilmiş tonlarca yazı, alınmış ekran görüntüsü ve nasıl yapacağınızı anlatan videolar bulunmakta. Bir aramanıza bakar. Hangi işletim sistemini kullanırsanız kullanın, bunu yapın.

İki, iyi bir DNS servisi bulun. Benim bu konudaki önerim aşağıda. Eğer, sizin farklı görüşleriniz varsa, ben sadece Google DNS’i kullanmamanızı tavsiye ederim. Onun yerine OpenDNS‘i gönül rahatlığıyla (dediğime pişman olmam umarım) kullanın, kullandırın.

Üç, Firefox’unuzu aşağıda anlattığım şekilde ayarlayabilirsiniz. Ayrıca, kötü bir VPN servisi kullanmayın, para veriyorsanız da paranızı ziyan etmeyin.

Dört, eğer Windows kullanıyorsanız, öncelikle Toredo‘yu Windows cmd üzerinden kapatın (netsh interface teredo set state disabled). İyi bir firewall kurabilirsiniz. Son olarak, DNS Leak Test’in şu önerilerini uygulayın.

Beş, GNU/Linux’ta alternatif olarak Polipo kurup kullanabilirsiniz.

Altı, Dnscrypt kurup kullanabilirsiniz (Platform bağımsız!).

  • Hangi DNS Servisi?

Ben OpenNIC Project‘in DNS sunucularını kullanmaktayım. Beni kullanmaya iten en önemli ayrıntısı, ücretsiz, sunucuların kayıtlarını bir süre sonra (saatte bir, 24 saatte bir ya da hiç tutmayarak) silmesi (anonimleştirmesi), birçok ülkeden, istediğiniz DNS sunucusunu kullanmanıza olanak vermesi. Şimdilik, sicili gayet temiz ve sunucuları da performans olarak üzmeyecek düzeyde.

  • Firefox Ayarı

Firefox’ta bu dertten kolayca kurtulmak isterseniz eğer, adres çubuğuna about:config yazarak Firefox’un ayarlarını açabilirsiniz. Açtıktan sonra;

network.proxy.socks_remote_dns bulun ve onu true yapın. Böyleyece Firefox bağlı olduğu ağ üzerinden değil socks proxy üzerinden (ayarladıysanız Tor) DNS sorgusu yapacaktır. Eğer kullandığınız uygulamalar DNS ön yüklemesi yapıyorsa, ayarlarında DNSPrefech var mı yok bu bir bakın. Firefox için network.dns.disablePrefetch bulun ve true yapın.

  • Sonuç

DNS sızıntısı basit ve küçümsenecek bir durum değildir. Bunu iyice anlamak lazım. Bir diğer nokta da, “ben Tor’la yasaklı siteye girebiliyorsam nasıl isteğim İSS’me gitsin?” sorusu. Burada bir hataya düşüyorsunuz; Tor’la siteye girmek farklı bir şeydir, siteye girmek için gönderdiğiniz isteğin aynı anda İSS’nize de gitmesi (İSS üzerinden girmeseniz dahi) farklı bir şeydir. Sizin kaçınmanız gereken, konunun da özü, isteğin İSS’nin DNS  sunucularına da gitmesi. “Onu kullanmayı bilen zaten şunu da ayarlar.” yanlış bir bakış açısıdır. Ayarladığını zannedersiniz, güncellersiniz ayarlarınız sıfırlanır, değişir, “VPN kullanıyorum ya, n’olcak.” dersiniz, böyle bir olasılıktan haberdar değilsinizdir ya da iyi bir tehlike modeliniz yoktur, zor duruma düşersiniz.

Anonimlik sizin tehlike modelinize dayanır ve anonimlik düzeyiniz ölçülebilir (bunu her yazımda tekrarlayacağım). Bunun bilincinde olun!

Tagged , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Kimyasal Silah Kullanımı Ve Amerika

Kimyasal silah kullanımıyla ilgili tarih kaynaklarına baktığınız zaman İ.Ö. 4000 yıllarına kadar geriye gidebilirsiniz. Spartalı askerler düşmanlarına karşı kükürt dumanı kullanmışlar, İ.S. 1346’da Kırım Tatarları mancınıklarla çürümüş ve virüslü cesetler fırlatmış, 1500’lerde İspanyol fatihleri yerli halklar üzerinde biyolojik savaşlar yapmıştır.

Bir iktidar partisi düşünün, meşruiyetini kaybetmiş, Nobel’e çemkiren, Olimpiyatlar’a küsen, Twitter’dan “kına stokları tükenmiş” diyebilen, iktidarlığını garanti altına alıp daha uzun bir süre devam ettirmek için savaş arayan, bunun için de sulandırılmaya müsait her türlü tanımdan yola çıkarak “demokrasi” götürmek, “zulümden” kurtarmak, ezilenin “umudu” olmak ve tüm bunlara da uygun bir kılıf olarak “kimyasal silah kullandı” diyerek tek bir hedef gösterebilen.

Kimyasal silahların çok fazla tarihçesine girmeden, Amerika’nın kimyasal silah kullanımına ve etkilerine tarihsel olarak bir bakalım. Amerika’nın diyorum, ve doğrudan Amerika’yı hedef alıyorum. Rus kuvvetlerin Bolşeviklere karşı İngiltere desteğiyle zehirli gaz kullanması, Almanya’nın 1. Dünya Savaşı’nda klor gazı kullanması gibi birçok örneği kolaylıkla bulabilirsiniz. Bu yazıyla ilgili olarak, bu bir derleme yazısıdır, bolca referans göreceksiniz. Temel kaynak ise burasıdır.

1950-1953 Kore Savaşı
Savaş sırasında, Kuzey Kore, Sovyetler Birliği ve Çin, Amerika’nın 1947 yılında geliştirdikleri biyolojik silahları kullanmakta suçlamıştı. Daha detaylı bir bilgi için buraya bakabilirsiniz.

1955-1975 Vietnam Savaşı
Amerika, 1965-1972 yılları arasında Napalm ve Agent Orange (Portakal Gazı)‘ını bu savaşta ana silahları olarak kullanmıştı. Napalm ile ilgili bir bilgi verecek olursak, su 100 derecede kaynarken, Napalm’ın etkisi 815 derecenin üzerine çıkıyor. İlk kullanımı ise 6 Mart 1944 yılına kadar gitmektedir. Deride ve vücutta ağır yanıklar oluşturur, atmosferde %20 daha fazla karbon monoksit ve ateş fırtınasına neden olur, ateş fırtınası rüzgarla birlikte saatte 110km hıza ulaşabilir. Vietnam’da yaklaşık olarak 400.000 ton Napalm kullanılmıştır.

Portakal Gazı’na gelecek olursak (İngilizce’den çeviri olarak genelde Portakal Gazı kullanılıyor.) aslen herbisittir. Yaparak dökücü olduğundan ve Vietcong’ların en büyük besin ve saklanma kaynağı, hatta silahı da yoğun Vietnam ormanları olduğu için, Amerika, yaklaşık 73 milyon litre bu herbisit, asit, jet yakıtı karışımını dökmüştür. En popüler olanı Agent Orange olmasına rağmen Amerika, Agent Pink, Agent Green, Agent Purple, Agent Blue, Agent White, genel adıyla “Yağmur Herbisitleri” kullanmıştır. Yıkıcılığı ise akıl almaz boyutlardadır. Güney Vietnam’ın %24’ü, 5 milyon dönüm mangrov ormanı, 500.000 dönüm ekili arazi, 3,181 köy, ayrıca Vietnam sınırına yakın Laos ve Kamboyça’daki bazı alanlara dökülen Portakal Gazı yüzünden, 4.8 milyon insan ölmüş, 400.000 sakat doğum gerçekleşmiştir. Portakal Gazı’nın ise etkileri hala devam etmektedir.

Güney Vietnam’ın bazı bölgelerinde dioksin seviyesi uluslararası standartların 100 katı üzerindedir. Portakal Gazı’ndan etkilenen yetişkinlerin çocuklarında prostat kanseri, solunum kanserleri, ilik kanserleri, diyabet, lenfoma, sarkom gibi birçok ölümcül hastalık görülmektedir.

Irak
16 Mart 1988’de gerçekleştirilen Halepçe Katliamı‘nda (ayrıca bir soykırımdır bu) 5.000 Kürt sivilin ölümüne neden olan hardal, sarin, sinir gazları saldırısıyla suçlanan Saddam Hüseyin’in arkasında doğrudan ve dolaylı olarak Amerika ve İngiltere bulunmaktadır. Dönemim Thatcher ve Reagen hükümetleri, Irak-İran savaşında Saddam rejimini askeri olarak desteklemekteydiler, onlar için Saddam’ın kimyasal silah kullanması görmezden gelinebilirdi. Zaten en büyük silah sağlayıcısı da kendileriydi. Bilindiği gibi 2004 yılında Bush hükümetinde ise, bu, Irak’a karşı kullanılacak en büyük koza dönüştürüldü. Peki ne oldu? Sonuçları burada.

Milyonlarca ölüm, peşinden gelen doğa ve hayvan katliamları, nesilleri etkileyen kanser, sakat doğum, soykırım, arkasında dünyanın küresel jandarması Amerika! En büyük kozu ise başkalarını kimyasal silah kullanmakla suçlayıp, dünyayı kana bulayarak payidar olmak! Tarihsel sürece devam edelim:

Yeni Şafak’tan kendine köşe yazarı diyen Sinem Köseoğlu‘nun bir yazısına denk geldim. Yazısının sonundan küçük bir alıntı yapıyorum; “Suriye’deki masum insanların umudunun ABD iç siyasetine bağlı olması ne acı, değil mi?” Kendisine tavsiyem, masum insanların umudunu ABD’nin kimyasal silah geçmişine ve savaş suçları tarihine bakarak tekrar tekrar değerlendirsin. Bunu yapabilmesi elbette zordur. Çünkü kendisi gibi yazarlar sadece umut tacirleridir. Bu gibi yazarlar, Irak’taki kitle imha silahlarını da demokrasi ve umut götürmek altında insanlara köşe yazılarından aktarmışlardı. Ama hiçbiri çıkıp o silahları satanın ve kullanımını destekleyenin Amerika olduğunu söyleyemedi.

Son olarak, Winston Churchill’in kimyasal silah kullanımı için söyledikleriyle bitirelim; “Barbar kabilelere karşı zehirli gazların kullanılmasının güçlü taraftarıyım.

Sağlam bir mide dileğiyle!

Tagged , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,