ETİK SÜRTÜK, ALIŞTIRMA #5: Birini seninle sevişmeye davet etmek için kullanabileceğin kısa, belki birkaç cümleden oluşan bir konuşma hazırla. Seks davetini kibarca ve karşındakini incitmeden reddetmekte kullanabileceğin başka bir kısa konuşma hazırla.
Hiç denemediğim ama uygun bir ortamda denemek isteyebileceğim, tanımadığım birine hitaben davet konuşmam:
“Merhaba. Tarzın/okuduğun kitap/konuşman çok ilgimi çekti. Geceyi benimle geçirmek ister misin?”
Denediğim ve bazen (yarı yarıya) olumlu yanıt aldığım, tanıdığım birine hitaben davet konuşmam:
“Çok güzel zaman geçirdim ve bunu yarıda bırakıp kös kös eve dönmek istemiyorum. Benim evime gelmek ister misin?”
Her iki konuşmada da doğrudan seks daveti olmadığının farkındayım. Bunu, ayrıca, gecenin ilerleyen saatlerinde sormayı tercih ediyorum. Hem gece ilerledikçe bununla ilgili fikrimiz değişebileceği için, hem de sevişsek de sevişmesek de hoş zaman geçirdiğim biriyle daha uzun süre birlikte olmak için illa ki sonunda sevişeceğiz diye bir kuralım olmadığından.
Dahası, bu deneyip olumlu yanıt aldıklarım arasından, sonunda gecenin köründe artık iyice uykumuz geldiğinde eve dönmeye karar veren de oldu, salonda uyumayı seçen de. Ne kadar ısrarcı oldum, karşımdaki insanın sınırlarına ne kadar saygı duydum, bilemiyorum tabii ki. Ama sonuçta istek ve aktif rıza göstermediği hiçbir şey yaşamadık.
Son olarak, birinin bana böyle bir davette bulunduğu durumu da ikiye bölelim. Tanımadığım birine:
“Çok teşekkür ederim, ama öncelikle seni tanımak isterdim. Şu anda müsait değilim, dilersen telefon numaranı ver başka bir zaman ayarlayabilirsek görüşelim.”
Eğer tanıdığım biriyse nasıl reddederim emin olamadım bak. Alıştırmanın en zor kısmı bu oldu sanırım benim için. Herhalde gerçek sebebi söylemeye çalışırdım dilim döndüğünce… Ona ilgi duymamam, şu anda yeni bir partner istememem, vb. Deneyelim bakalım:
“Ay çok şaşırdım. :) Maalesef şu anda seninle böyle bir ilişkiye başlamak istemiyorum. Ama seninle zaman geçirmekten hoşlanıyorum, belki birlikte başka şeyler yapabiliriz?”
Yok eğer gerçekten ilgilenmiyorsam, yani tanıdığım ama pek de hoşuma gitmeyen biriyse, zaten daha direkt olarak söylerim herhalde:
“Çok naziksin. Ama seninle böyle bir ilişki yaşamak istemiyorum galiba ben.”
Tabii tüm bu yanıtlar farazi. Hayatımda hiç birini reddettiğim olmadı. Kadınlar genellikle hamle yapan taraf olmuyorlar bilindiği üzere. Ama böyle bir şey teklif edecek olsalar bile, benim de niyetim olduğuna emin olana kadar bekliyorlar. Acaba kadınların bu çekinmelerinde -erkeklerde olduğu gibi- reddedilme mi, yoksa “hafif” (TDK’nin yeni ifadesiyle “müsait”) görünme korkusu mu daha ağır basıyordur?
Ben gerçekten çok isterdim rahatça Hayır diyebilmeyi. (Ve elbette Evet diyebilmeyi de.)
