“Fake Orgasm” ve bilumum sahte şeyler

Bu bir film tanıtımı. Filmin künyesi şöyle:

“Fake Orgasm” 2010

Yönetmen: Jo Sol

Oyuncular:
Lazlo Pearlman,
Veronika Arauzo,
Lydia Lunch.

İspanyol yapımı bir film. Hem belgesel, hem bir aktivist proje, hem kurgusal, hem de kişisel bir gizeme yolculuk projesi. İngilizce ve İspanyolca blogları var. Ayrıca üç tane fragmanı var.

Film, bir gece kulübünde düzenlenen orgazm taklidi yapma yarışmasıyla başlıyor. Önce kadınlar çıkıyor sahneye, ardından erkekler. Neden orgazm taklidi yaptıklarını, ne sıklıkta yaptıklarını anlatıyorlar, ardından da performanslarını izliyoruz.

Ama bu, filmin sadece ilk 15 dakikası.

Ardından, taklit etmek, rol yapmak vb. kavramlar üzerine çok şaşırtıcı bir tartışma başlıyor. Filmde bundan sonra olanları söyleyip spoiler yapmamanın imkanı yok, o yüzden daha fazla anlatmayacağım.

Belki şöyle birkaç iştah açıcı soru sorabilirim, filmin sürprizlerini mahvetmeden:

• Ne sıklıkta, partnerine, onun “başarılı” bir partner olduğu mesajını vermek için bir şeyler yapıyorsun? Bu orgazm taklidi de olabilir, ama daha genel olarak, onun övgü beklediğini fark edip yaptığın övgüler de olabilir.
• Bir kadın neden orgazm taklidi yapar?
• Bir erkek neden orgazm taklidi yapar?
• “İşlerin yolunda gittiği” izlenimi uyandırmak için başka ne gibi taklitler yapıyoruz? Bizden beklenenleri gerçekleştirmek için neleri taklit ediyoruz?
• Örneğin, “erkek adam ağlamaz” ya hani, “adam gibi adam” taklidi yapıp gözyaşlarını saklayan bir erkeğe denk geldin mi hiç? Ya da, ne bileyim, kadın-erkek rollerinin değişik biçimde yapıldığı bir salsa gecesine tanık oldun mu?

Filmin tamamına şu bağlantıdan ulaşılabiliyor. Şiddetle ve ısrarla tavsiye ediyorum.