ETİK SÜRTÜK, ALIŞTIRMA #3:
Sevgiyi hak ediyorum.
Bedenim olduğu haliyle gayet seksi.
Bir şeyi istemeyi de, istemediğim bir şeye hayır demeyi de bilirim.
Zorlukları gelişme fırsatlarına çeviririm.
Kurduğum her yeni bağlantı, beni büyütür.
Keyif dolu bir hayat için gerek duyduğum her şey benim içimde.
Seks, seven ruhumun güzel bir dışavurumudur.
Zevk almaya doğru bizzat kendi yolumda ilerliyorum.
Tanıdığım birçok erkeğe kıyasla çok daha seyrek kendi bedenime bakıyorum. Çok kez, uyanıp kahvaltı edip bir kez olsun aynaya bakmadan sokağa çıktığım oldu. Hatta, sokakta vitrinden yansımamı görüp “Tüh, tüm kıyafetlerim aynı renk olmuş pijama gibi…” diye düşündüm kaç kez…
Ama hep böyle değildim sanırım. Küçükken ayna karşısında dans ettiğimi, Michael Jackson taklidi yaptığımı falan hatırlıyorum. Sonra ergenlikle birlikte, aynayla ilişkim sivilce patlatmaktan ibaret hale geldi. Sivilceler gidince ayna da gitti. Şimdi sadece (iki haftada bir) tıraş olurken bakıyorum kendime, bazen de saçımdaki kepekleri kontrol etmek için.
Vücudumda beğendiğim veya seksi bulduğum çok az kısım var. Kesinlikle çirkin bulduğumsa birçok yer: ayaklarım, bacaklarım, penisim (bu benim penisimle ilgili değil, bence penis zaten saçma bir organ), göbeğim, ellerim, burnum, gözlerim, dişlerim, saçlarım mesela.
Kendi bedenimi “olduğu haliyle” hiç seksi bulmadığım gibi, ne yapsam seksi olur onu da bilmiyorum. Yani neremle ilgili neyin yanlış ve dandik olduğunu biliyorum, ama nasıl “düzeltilir”, düzeltilebilir mi, hiçbir fikrim yok.
Şimdi kitap diyor ki ” Bedenim olduğu haliyle gayet seksi.” cümlesini kendime hatırlatmalıymışım. Hatırlanacak bir şey yok, ben bu cümleye katılmıyorum ki. Hatta aslında listedeki diğer önermelerle veya bir etik sürtük olmakla alakası var mı ondan da emin değilim.
“Seksi erkek bedeni” diye arayınca bunlar çıkıyor Google’da.
Bedenimde bir şeylerin eksik olduğunu düşünmüyorum. Bedenimde bir şeyleri değiştiresim yok. (Belki de bedenimi, onunla haşır neşir olacak kadar sevmiyorumdur.) İnsanların benimle bedenimin şu veya bu açıdan seksi olması sayesinde sevişmek isteyeceklerini düşündüğümde, bir gülme geliyor…
Böyle saçma şey mi olur!
Belki daha doğru bir hatırlatma “Seks, seven ruhumun güzel bir dışavurumudur.” cümlesinde gizli. (Burada ruhtan materyalist bir şey anlayalım, yoksa konuşacak bir şey kalmıyor.) Sevişenin sırf bedenim değil. Ben sevişiyorum. Ve karşımdaki insanın bedeniyle değil, o kişiyle sevişiyorum.
Partnerli seksin muhatabı, (en az) iki kişidir, iki beden değil.
Bu anlamda kendimi seksi buluyorum bak: Ellerim çirkin ama masaj yapmayı bilirim; ayaklarım çirkin ama fena dans etmem; yüzüm çirkin ama ağzım iyi laf yapar. Bunların seksle ilgisi yok mu? Bence var. Zaten seks dediğimiz tam olarak nasıl bir şey ki?
***
Bunun dışındaki, kişisel gelişim kitabından fırlamış gibi duran hatırlatmaları es geçiyorum.
